-
1 gravitas
gravitās, ātis f. [ gravis ]1) тяжеловесность, тяжесть (navium Cs; onĕrum O etc.)2) беременность O3) тягостность, тяготы, трудность (temporum, belli L); опасность, серьёзность ( morbi C)4) нездоровье, слабость, хилость (corporis C; g. senīlis O)g. aurium (или audiendi) PM — тугоухостьg. spiritūs CC — одышкаg. mentis Sen — душевная подавленностьg. linguae C — затруднённость речи5) омерзительность, неприятность (odōris PM, T); зловоние ( halĭtūs PM); вредность, нездоровый характер (caeli C; loci L)6) строгость, суровость (legum, responsi C, L etc.)7) дороговизна ( annonae T)8) влиятельность, значительность, вес ( civitatis Cs); важность ( artium C); сила, действие, убедительность ( verborum vel sententiarum C); серьёзность, солидность, достоинство ( magnā gravitate vivere C); величие, непреклонность (g. in dolore C) -
2 asperitas
I.Lit.:B.saxorum asperitates,
Cic. N. D. 2, 39, 98:asperitas viarum,
id. Phil. 9, 1, 2:locorum,
Sall. J. 75, 2:angustiae locorumque asperitas,
Liv. 32, 12 fin.; 43, 21; 44, 5 al.:linguae,
Plin. 11, 37, 65, § 172:ventris,
id. 11, 37, 79, § 201:squamarum,
Gell. 2, 6:faucium,
Plin. 30, 4, 11, § 32:animi asperitas seu potius animae,
hoarseness, id. 22, 24, 51, § 111:ob asperitatem hiemis,
roughness, severity, Tac. A. 4, 56:asperitas frigorum abest,
id. Agr. 12:densaque cedit Frigoris asperitas,
Ov. F. 4, 88 al.:asperitas luti,
dryness, barrenness of the clay, Vitr. 2, 3.—Of raised work (cf. 1. asper, I., and exaspero):vasa anaglypta in asperitatemque excisa,
with figures in basrelief, Plin. 33, 11, 49, § 139.—Transf.1.Of taste, harshness, sharpness, acidity, tartness:2. 3.vini,
Plin. 14, 19, 24, § 120:pomi,
id. 12, 10, 21, § 38:aceti,
id. 9, 35, 58, § 120:aquarum,
the brackish taste of water, id. 12, 9, 20, § 37 al. —Of sight, inequality, contrast:II.cum aspectus ejus scaenae propter asperitatem eblandiretur omnium visus,
on account of the contrast of light and shade, Vitr. 7, 5:intercolumniorum,
id. 3, 3.—Trop.A.Of moral qualities, roughness, harshness, severity, fierceness, asperity:B.si quis eā asperitate est et immanitate naturae, congressus ut hominum fugiat atque oderit, etc.,
Cic. Lael. 23, 87:avunculi,
Nep. Att. 5, 1:patris,
Ov. M. 9, 752:artibus ingenuis Pectora mollescunt, asperitasque fugit,
id. P. 1, 6, 8:asperitatis et invidiae corrector,
Hor. Ep. 2, 1, 129.—Of a rigid, austere manner of life: quam illorum (Stoicorum) tristitiam atque asperitatem fugiens Panaetius nec acerbitatem sententiarum nec disserendi spinas probavit, Cic. Fin. 4, 28, 79; cf. 1. asper, II. A.—And of rudeness in external appearance, opp. to a polished, cultivated bearing:asperitas agrestis,
Hor. Ep. 1, 18, 6.—Of things, adversity, reverse of fortune, trouble, severity, difficulty (cf. 1. asper, II. B., and acerbitas):in his vel asperitatibus rerum vel angustiis temporis obsequar studiis nostris,
Cic. de Or. 1, 1, 3:asperitas belli,
Sall. J. 29, 1:remedii,
Tac. A. 1, 44.—Of style, roughness, harshness, trachutês (cf. 1. asper, II. B.):oratio in quā asperitas contentionis oratoris ipsius humanitate conditur,
Cic. de Or. 2, 53, 212. judicialis asperitas, id. ib. 2, 15, 64; so Quint. 1, 8, 11; 10, 5, 14 (cf. id. 11, 3, 23):verborum,
Ov. M. 14, 526. -
3 gravitas
gravitās, ātis, f. (gravis), I) die Schwere, 1) eig., die Schwere, die Wucht, die Last, o neris, Ov.: armorum, Caes.: navium, Caes.: immobilis longitudine et gravitate haste, Liv.: moveri gravitate et pondere (v. d. Atomen), Cic.: me mea defendit gravitas, Ov. – 2) übtr.: a) als habituelle Eigenschaft: α) die Tiefe des Tons, gr. soni vel acumen, Mart. Cap. 9. § 932: fastigia vocum gravitasque, Mart. Cap. 3. § 268. – β) das Gewicht, die Gewichtigkeit, der Gehalt, die Bedeutung, Bedeutsamkeit, der Einfluß, Nachdruck, civitatis, die bedeutende Macht, Caes.: sententiarum, Cic.: artium, Cic.: accessit iudiciis gravitas, Vell. – γ) die Würde ( das würdevolle Benehmen), die Erhabenheit, Feierlichkeit, Majestät (oft neben maiestas), augusta, Ov.: regentis, Ov.: oris, Liv.: bes. auch der Rede u. des Redners, dicendi, imponierende Beredsamkeit, Cic.: verborum, Quint.: Sophoclis, Quint. – δ) die Charakterstärke, -festigkeit, Konsequenz, Beständigkeit, Caesaris, Cic.: viri, Curt.: imperii, Cic.: in quo gravitas et auctoritas est, Cic.: cum gravitate et constantia vivere, Cic.: u. der Ernst, die Bedächtigkeit, Besonnenheit, Strenge, Härte im Benehmen, Lacedaemoniorum, Nep.: comitate condita gr., Cic.: gravitate mixtus lepos, Cic.: gravitatis severitatisque personam sustinere, Cic. – b) als auf andere einwirkende Eigenschaft: α) die Höhe des Preises, annonae, sumptuum, Tac. – β) die Schärfe, die Häßlichkeit des Geruchs, odoris, Plin. u. Tac.: dah. der üble Geruch, oris, animae, Plin.: halitus, Plin. – γ) der schädliche, nachteilige, ungesunde Einfluß, die Schädlichkeit, Ungesundheit, caeli, Cic.: loci, Liv.: autumni, Sall. fr. – II) das Beschwertsein, a) das Schwangersein, die Schwangerschaft, meton. = die Leibesbürde, Ov. met. 9, 287. – b) das Beschwertsein, die Schwere, Schwerfälligkeit, Mattigkeit, der ungesunde, krankhafte Zustand, si in sensibus ipsius est aliqua forte gravitas atque tarditas, Cic.: gr. corporis, Cic.: linguae, Cic.: aurium od. auditus od. audiendi, Schwerhörigkeit, Plin.: spiritus, schwerer Atem, Cels.: tristitia (Trübsinn) et gr. mentis (Schwermut), Sen.: Plur., capitis gravitates, Plin. 27, 130: gravitates oris et dentium, Plin. 37, 143. – c) das Gedrücktsein, die Schwäche im Alter, senilis, Ov. met. 7, 478.
-
4 gravitas
gravitās, ātis, f. (gravis), I) die Schwere, 1) eig., die Schwere, die Wucht, die Last, o neris, Ov.: armorum, Caes.: navium, Caes.: immobilis longitudine et gravitate haste, Liv.: moveri gravitate et pondere (v. d. Atomen), Cic.: me mea defendit gravitas, Ov. – 2) übtr.: a) als habituelle Eigenschaft: α) die Tiefe des Tons, gr. soni vel acumen, Mart. Cap. 9. § 932: fastigia vocum gravitasque, Mart. Cap. 3. § 268. – β) das Gewicht, die Gewichtigkeit, der Gehalt, die Bedeutung, Bedeutsamkeit, der Einfluß, Nachdruck, civitatis, die bedeutende Macht, Caes.: sententiarum, Cic.: artium, Cic.: accessit iudiciis gravitas, Vell. – γ) die Würde ( das würdevolle Benehmen), die Erhabenheit, Feierlichkeit, Majestät (oft neben maiestas), augusta, Ov.: regentis, Ov.: oris, Liv.: bes. auch der Rede u. des Redners, dicendi, imponierende Beredsamkeit, Cic.: verborum, Quint.: Sophoclis, Quint. – δ) die Charakterstärke, -festigkeit, Konsequenz, Beständigkeit, Caesaris, Cic.: viri, Curt.: imperii, Cic.: in quo gravitas et auctoritas est, Cic.: cum gravitate et constantia vivere, Cic.: u. der Ernst, die Bedächtigkeit, Besonnenheit, Strenge, Härte im Benehmen, Lacedaemoniorum, Nep.: comitate condita gr., Cic.: gravitate mixtus lepos, Cic.: gravitatis severitatisque personam sustinere, Cic. – b) als auf andere einwirkende Eigenschaft: α) die Höhe des Prei-————ses, annonae, sumptuum, Tac. – β) die Schärfe, die Häßlichkeit des Geruchs, odoris, Plin. u. Tac.: dah. der üble Geruch, oris, animae, Plin.: halitus, Plin. – γ) der schädliche, nachteilige, ungesunde Einfluß, die Schädlichkeit, Ungesundheit, caeli, Cic.: loci, Liv.: autumni, Sall. fr. – II) das Beschwertsein, a) das Schwangersein, die Schwangerschaft, meton. = die Leibesbürde, Ov. met. 9, 287. – b) das Beschwertsein, die Schwere, Schwerfälligkeit, Mattigkeit, der ungesunde, krankhafte Zustand, si in sensibus ipsius est aliqua forte gravitas atque tarditas, Cic.: gr. corporis, Cic.: linguae, Cic.: aurium od. auditus od. audiendi, Schwerhörigkeit, Plin.: spiritus, schwerer Atem, Cels.: tristitia (Trübsinn) et gr. mentis (Schwermut), Sen.: Plur., capitis gravitates, Plin. 27, 130: gravitates oris et dentium, Plin. 37, 143. – c) das Gedrücktsein, die Schwäche im Alter, senilis, Ov. met. 7, 478.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gravitas
См. также в других словарях:
ACTIUS vel ACCIUS — ACTIUS, vel ACCIUS Tragoediarum scriptor inter colonos Pisaurum deductus, a quo et fundus Actianus iuxta Pisaurum dictus: in scribendis Tragoediis, sententiarum gravitate, verborum pondere, personarum auctoritate gravissimus; eius meminit Horat.… … Hofmann J. Lexicon universale
INTERPUNGENDI — mos antiquis non fuit: Non enim adhibebant Vert. Interpunctionum notas sive signa ad partes sententiae distinguendas, atque inde sifficilis oriebatur lectio, cum nisi exercitatis vix liqueret, ubi aut vox sustineri, aut suspendi aut deponi… … Hofmann J. Lexicon universale
Исидор Севильский — (иначе Hispalensis, по древнему названию Севильи Гиспалис) испанский епископ, один из выдающихся латинских ученых писателей ранней эпохи средних веков. Родился около 570 г. в Картагене, в знатной семье (его мать, Феодора, была дочерью готского… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Исидор (Севильский) — (иначе Hispalensis, по древнему названию Севильи Гиспалис) испанский епископ, один из выдающихся латинских ученых писателей ранней эпохи средних веков. Родился около 570 г. в Картагене, в знатной семье (его мать, Феодора, была дочерью готского… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона